Het werd er tijd voor. Hij schrijft zijn liedjes alleen nog voor zichzelf. Je bent nooit te oud om alsnog 20 te zijn, aan het begin van je solocarrière
vr 14 november 2025, 20.00
entreeprijs: 15 euro
kaarten ook te koop aan de deur
Wat doe je als je van de levensdrang houdt van Jacques Brel, van de rauwe compromisloze boosheid van Wolf Biermann, van de dansbare weemoed van zoveel Zuid Amerikaanse muziek, van de mathematische hartbrekende schoonheid van de melodieen van Bach, van de refreinen van de Beatles die zo mooi zijn dat je hart in de gouden koets gegooid wordt. Of de zachte wijsheid van de teksten van Leonard Cohen? Of de sprinkelsprankel van de Zuid
Afrikaanse Township Jive? Wat doe, je als je niet het geduld hebt om hun liedjes in te studeren?
Dan schrijf je zelf de liedjes waarvan je hoopt dat er iets van al die invloeden in te horen is. En omdat je nou eenmaal met de Nederlandse taal bent opgevoed, doe je dat in het Nederlands.
Jean Koolen deed dat jarenlang voor talloze Nederlandstalige artiesten: Lenette van Dongen, Richard Groenendijk, Johan Hoogenboom, Ernst van der Pasch, David Vos, tientallen anderen. Sinds kort schrijft hij alleen voor zichzelf. Het is tijd. Het is eigenlijk al lang tijd.
Je bent nooit te oud om alsnog 20 jaar te zijn, en aan het begin van je solo carriere.
In dit stadium zit professioneel succes er niet in. Maar zijn dochters houden van hem. Zijn kat verdraagt hem. Zijn vingers doen het nog. Evenals zijn vermogen om met een liedje eerst zijn eigen hart te breken. En dan het uwe. En om dan, als we alletwee geluk hebben, een beetje te genezen van dat gebroken hart.
We zijn dat Jean terug wilde komen in het TorenlaanTheater met zijn warme, intieme liedjes.
Ga naar de AGENDA