Een volk in verzet tegen de nazi’s in WO-II

Lang werd aangenomen dat de meeste Nederlanders passief toekeken hoe de nazi’s hun misdaden pleegden en dat slechts een heel kleine groep in verzet kwam. Dat is onjuist.

Verzet dient breed te worden gedefinieerd als het actief tegenwerken van de bezetter, zoals 700.000 onderduikers en onderduikgevers deden, en de vele honderdduizenden stakers van februari ’41 en vooral april/mei ’43. Een op de vijf Nederlanders tussen de 20 en 65 jaar, heeft daaraan deelgenomen. We kunnen juist trots zijn dat zovelen weerstand hebben geboden. Dit draagt bij aan een gevoel van saamhorigheid, zoals op 4 mei, en samen staan achter waarden van vrijheid en verzet tegen onderdrukking en terreur.

Dit is de kern van wat Paul van Tongeren en Mirjam Lange beschreven in Een Land in verzet. Hoe een miljoen mensen opstonden tegen de nazi’s.

Paul verweeft zijn verhaal over verzet met het persoonlijke verhaal van de familietragedie wat het gezin overkwam toen zijn vader in ’44 door de nazi’s werd vermoord. Hij sloot zich totaal af voor wat de oorlog voor zijn familie had betekend en ging pas toen hij 70 jaar was op zoek naar zijn familie-verleden.

Paul van Tongeren was co-redacteur van dit boek en schreef een biografie van zijn tante, Jacoba van Tongeren, die een grote verzetsgroep heeft geleid. De boeken kunnen in de pauze gekocht worden.

Deze lezing is een initiatief van de Algemene Seniorenvereniging Zeist 

Ga naar de AGENDA